Na een lange reis terug in Yaoundé

april 8, 2009 · Ingedeeld onder reisdagboek

Dag iedereen,

Vandaag stuur ik jullie een berichtje vanuit de hoofdstad. Gisteren zijn we na een lange reis terug aangekomen bij Thorsten en Griet in Yaoundé. Wat er daarvoor allemaal is gebeurd zal ik nu even vertellen.

Zondag was het onze laatste dag in Mokolo. We stonden vroeg op omdat onze bagage al om 7u zou worden opgehaald door Lasard. En inderdaad op het voorziene uur stond er een jeep voor de deur met als chauffeur Lasard vergezeld door onze directeur en Monsieur Hakda. Al snel gingen ze er opnieuw vandoor en maakten wij ons klaar om naar de mis te gaan. Het was namelijk Palmzondag en die mis mochten we zeker en vast niet missen. Eerst was er een optocht met palmtakken en nadien was het een gewone misviering in het frans en in het mafa. Nadien keerden we naar huis en stond ons eten al klaar hoewel het nog maar half elf was. Als afscheidsmaal kregen we pasta met eieren. We waren blij dat het de laatste keer zou zijn. Rond half één namen we afscheid van onze familie en het verliep minder emotioneel dan ik mij had voorgesteld. We namen een brommer en onder de baan trokken we nog wat foto’s van de straat, het cybercenter, ons drankenwinkeltje,…kochten nog een fris drankje en reden dan door naar de school van Mboua waar meneer Mahama ons zou komen ophalen. Uiteindelijk hebben we vier uur zitten wachten voor niets want meneer Mahama kon enkel onze bagage meenemen naar Maroua maar ons niet. Dus zetten ze ons af bij Mokolo Express en bestelden we tickets om met de bus naar Maroua te bollen. Tegen 17u20 zaten we eindelijk op de bus. Onder de baan begon het na twee maanden eindelijk eens te regenen. De temperatuur voelde plots veel aangenamer aan. Rond half zeven kwamen we aan op de procure maar meneer Mahama was nergens te bespeuren. Wel zagen we onze bagage in zijn bureau staan. Gelukkig konden we al in onze kamers om een douche te nemen. Even later stond meneer Mahama er dan toch en vertrokken we richting stad om samen iets te gaan eten. Hij koos ervoor om in de populaire viswijk “Domayo” te gaan eten. Helaas ben ik geen grote fan van vis en dus bestelde ik vlees. Een geluk dat het mooie stukjes waren! Nadien keerden we terug naar de procure maar niet voor lang want ook een bezoekje aan Maurizio en zijn familie stond nog op het programma. We zochten twee clando’s (mototaxi’s) maar die vonden we niet. Uiteindelijk stopte er toch één die ons dan in twee shiften tot bij Maurizio bracht. Daar dronken we nog een lekkere tas thee, babbelden wat bij en vervolgens kregen we een lift terug naar de procure. We doken vlug ons bedje in want om 4u30 zou de wekker terug aflopen.

Eenmaal opgestaan en aangekleed kwam meneer Mahama en zijn chauffeur ons terug ophalen met de bagage om ons af te zetten aan Touristique Voyage. Dit is een reisagentschap waarmee je met de bus tot in Ngaoundéré kan bollen om vandaar uit de trein te nemen naar Yaoundé. Op de eerste bus was er geen plaats meer maar wel op de tweede. Alleen was het even spannend want er stonden twee mensen te vechten op de bus. Wij durfden niet meer op te stappen maar we moesten wel. Een plaatsje vinden was evenmin gemakkelijk want iedereen had zogezegd al zijn plaats gereserveerd. Met enige onderhandeling van meneer Mahama vonden we uiteindelijk toch een plaatsje en kon de zeven uur durende rit naar Ngaoundéré beginnen. Ik hield me een hele baan bezig met naar buiten staren, muziekje beluisteren, slapen in de meest onmogelijke posities en ook een baby heb ik even opgevangen omdat de mama het beu was om met drie kinderen op haar schoot te zitten. Best wel grappig.

Eenmaal aangekomen in Ngaoundéré werden we omsingeld door allerlei bagagedragers. Allen wilden ze voor een mooi prijsje onze bagage naar de trein dragen. We kozen er een betrouwbare kerel uit maar het was absoluut nog geen tijd om de bagage naar de trein te brengen. We hebben uiteindelijk nog drie uur zitten wachten voor de trein erdoor kwam. In plaats van dat onze bagageman alleen zou komen, stonden ze daar plots met drie man. Dit hadden we natuurlijk niet gevraagd en ze vroegen ook het dubbele van de afgesproken prijs. Na wat onderhandelen droegen ze onze bagage met twee man naar de trein. Op de trein zelf maakten ze nog wat van hun oren dat we hen veel te weinig betaalden en dus weigerden ze om de bagage in de rekken te stoppen. Uiteindelijk hebben ze toch gedaan wat er in hun service zat inbegrepen. Wij waren vooral gelukkig dat we goed geïnstalleerd zaten in een couchette voor de hele nacht. Het werd nog een gezellige avond maar de nacht was minder aangenaam. Doordat het raam openstond, waaide er steeds een frisse wind binnen en de trein maakte ook een oorverdovend lawaai waardoor het lastig was om door te slapen. Tegen half zes gaf ik de moed op om nog maar een beetje verder te slapen en nestelde ik mij in mijn deken voor het raam om naar de voorbij glijdende landschappen te kijken. Alles zag er plots veel groener uit dan bij ons in het noorden. Nu ja, hier in het zuiden is het regenseizoen dan ook al begonnen.

Tegen half tien arriveerde onze trein in Yaoundé en ook deze keer werd de trein bestormd met bagagedragers. Deze keer was het wel een vriendelijke kerel die voor de voorgestelde prijs onze bagage naar buiten droeg. Hij maakte niet van zijn oren en dat vonden we super. Al snel vonden we twee taxichauffeurs die ons naar Thorsten en Griet wilden voeren. Het voelde een beetje als thuiskomen toen we de poort openden. We installeerden ons in de kamer en babbelden gezellig bij met een tas koffie. In de namiddag reed ik samen met Griet om Jara en heb ik met kleine Lisa rondgelopen in de swing. Voor de rest ben ik eindelijk begonnen met het uittypen van al mijn lesvoorbereidingen die in mijn eindwerk moeten komen.

Vandaag zijn we woensdag en hebben deze ochtend opnieuw de stad verkend. Deze keer voelde het niet meer zo onwennig aan als in het begin. We namen een taxi tot aan het Swiss Air kantoor om onze vliegtuigtickets te valideren en nadien ging het naar de casino om wat inkopen te doen, naar de bank om geld af te halen en te wisselen en nadien nog naar de stoffenwinkel om stofjes te kopen. Tegen half twaalf keerden we terug naar huis. Nina en ik wandelden nog vlug om wat brood voor deze avond en nadien probeerde ik nogmaals op het internet te geraken met mijn laptop en zie, het is gelukt!

Hierjuist hebben we een ongelooflijk lekkere middagmaaltijd voorgeschoteld gekregen van Catherine. We aten gefrituurde zoete patatten met sauce noire en katvis. Inderdaad jullie lezen het goed, Femke heeft vis gegeten en het heeft mij ongelooflijk goed gesmaakt. Ook de frietjes met wat ketchup en mayonaise waren overheerlijk. Nu zit ik hier buiten onder het afdakje dit berichtje te typen en hoop ik vurig dat er snel een reactie gaat komen want dat is altijd leuk om lezen.

Zo, dit was het zo’n beetje voor de voorbije dagen. Morgen vertrekken we naar Kribi om er nog wat van onze laatste dagen te genieten. Hopelijk is het er mooi weer en kunnen we eens zwemmen in de Atlantische Oceaan. Ook de watervallen willen we zeker nog zien en het grote natuurpark in het uiterste zuiden van het land. Nadien brengen we nog een bezoekje aan Mbalmayo en dan zit ons grote avontuur in Kameroen er ver op want volgende week zaterdag staan we terug op Belgische bodem. Ik heb er al zin in!

Heel veel liefs en tot gauw!

Femke x

PS: veel succes met jullie stage!